بیاییم دوباره به زندگی برگردیم . . .
زندگی طغیانی است بر تمام درهای بسته و پاسداران بستگی. هر لحظه ای که در تسلیم بگذرد لحظه ای است که بیهودگی و مرگ را تعلیم میدهد و گریختن تنها از احساسات کودکانه خبر میدهد اما تکرار در گریز <من> ثبات در عشق را اثبات میکند . . . من ایمان دارم که عشق تنها وابستگی نیست انحلال کامل فردیت است در جمع. آنچه هر جدایی را تحمل پذیر میکند اندیشه های پایان آن جدایی است. زندگی تنهایی را نفی میکند و عشق بارورترین تمام میوه های زندگی است. ما باید بیاموزیم که محبت را از میان دیوارهای سنگی و نگاههای کینه توز و از میان لحظه های سلطه دیگران بگذرانیم . نگذاریم که خالی روزها و سنگینی شب ها در اعماق ما جایی از یاد ...
نویسنده :
مامان شیدا
21:24